#82 Zayn by Soldier

Kontynuacja Tego Imagine :3.

Wszyscy pomogli mi się pozbierać.

Byli w szoku. 

Poszłam do pokoju i się przebrałam, a Oni zostali na dole.

Po chwili zeszłam na dół.

Usiadłam na blacie kuchennym.

Cała czwórka była na dole i myśleli.

Cisza.

- Skurwiel. . . - szepnął Niall.

- Jak On mógł to zrobić.? - powiedział zszokowany Liam.

- Frajerzy tak potrafią. - odpowiedział Harry. 

Niall do mnie podszedł.

Podniósł mi koszulkę lekko do góry.

Na brzuchu miałam ślady po uderzeniach.

Wszyscy to zobaczyli.

- Zapierdole Go. - szepnął Louis, który próbował być spokojny.

Harry przejechał palcem po moim brzuchu, aby ocenić jak głębokie są zadrapania.

Cicho zasyczałam, momentalnie Harry na mnie spojrzał.

- Boli.? - spytał Hazz.

- Taa. . . - szepnęłam szybko.

- Nie głębokie rany. - stwierdził lokaty.

Blondyn opuścił moją koszulkę i mnie przytulił.

Ciepło. Tego mi brakowało.

Wtuliłam się w Niego.

Miałam w Nim zaufanie.

Kocham Go.

W końcu to mój brat.

Z oczu po prostu wylały mi się łzy.

Niall je otarł.

- Nie płacz, skarbie.- szepnął.

Po chwili odkleiłam sie od Niego.

- Dziękuję. - powiedziałam do Niech wszystkich za łzami w oczach.

Poszłam na góre, tam wylałam litry łez.

Chciałam być sama.

Czułam sie zażenowana.

Jak szmata. . . Jak dziwka.

To tak cholernie boli. . .