#55 Harry smutny by solider

Znowu Go nie ma. . . Znowu. 

Długie wolne od trasy nie za bardzo mi poprawiło humor. . .

Prawie co każdy wieczór nie ma Go w domu.

Doskonale wiem gdzie On jest. 

Jakieś laski dają Mu dupy, a ja  najzwyczajniej staram się to ignorować.

Kocham Go. Ale nie chcę Go stracić.

Bardzo boli mnie Jego postępowanie. 

Ja Mu nie wystarczam.? No chyba. . . A raczej na pewno.

Gdyby mnie kochał to by nie pieprzył pierwszej lepszej.

Ale może . . . Może mnie kocha. . . Ale na pewno nie tak jak kiedyś. 

Wychodzi z domu mówiąc, że idzie na spacer, do kolegi, do studia. . .

Mam kurwa dość. Muszę to skończyć.

Siedzę na łóżku w białej koszulce i czerwonych rurkach. Sprawdzam twitter'a. . . Konto Harry'ego znowu zaspamione tweet'ami od Directioners.

Już prawie północ.

Nie wierze. . .Tak późno, a Go dalej nie ma.

Kiedyś wracał najpóźniej o jedenastej w nocy.

Moment. . . Słysze coś. . . Ktoś wszedł do domu. To pewnie On.

Nie zejdę i nie przywitam Go buziakiem.

Dalej korzystam z laptopa którego trzymam na kolanach.

Wszedł do pokoju. 

Usiadł obok mnie i objął ramieniem. 

Wyłączyłam laptopa i położyłam na szafeczce nocnej obok łóżka.

 Odsunęłam się od Niego.

- Co jest, kochanie.? 

Głupie pytanie mi zadał.

Miałam zamiar Go wyśmiać, ale nie. Nie zrobię tego.

Odpowiedziałam Mu ciszą.

Zaczął obdarzać moją szyję pocałunkami.

Czuję Jego zapach. 

Kurwa. . . Co ja pieprzę. .?!

To damskie perfumy.

Przeleciał kolejną sukę. Naiwne dziewczyny. . . 

Odepchnęłam Go.

Wstałam i zaczęłam wyciągać swoje cichy z szafy i chować do torby.

- Co Ty robisz.? 

- A nie widać.?

- Ej no. . . Co ja zrobiłem.?

- Kurwa. Harry, myślisz, że nie wiem, jak się ruchasz co wieczór z pierwszą, lepszą dziwką.? Nie jestem taka głupia. Znajdź sobie taką która jest na tyle tępa i nie domyśli się co robisz z innymi laskami. Mogłeś przynajmniej jakoś pozbyć się damskich perfum oraz szminki z szyi i innych miejsc.Teraz możesz bez problemu przyprowadzać tutaj inne dupy. Wiesz co. .? Jesteś żałosny. - zapięłam torbę i stanęłam naprzeciwko chłopaka. - Kocham Cię. Ale czuje do Ciebie także nienawiść. Jesteś bezuczuciowym skurwysynem. Tyle Ci powiem. 

Po policzku spłynęła mi łza. 

Chłopak złapał mnie w talii i pocałował.

Odwzajemniłam Jego pocałunek ten ostatni raz.

Po chwili złapałam torbę i telefon, a następnie wyszłam z Jego domu.

 Wyszłam. Raz, na zawsze.

--------------------------------------------

Hej kochani <3.

Mam prośbę. Widzę ile osób odwiedza Mojego bloga, w związku z tym proszę Was abyście dodawali komentarze.

Napiszcie co sądzicie o imaginie, czy chcecie dedykacje, czy powinnam coś zmienić, itd.

Ale dodajcie te komentarze :c.

Kocham Was <3.